Zasady religijne w literaturze wedyjskiej

Zasady religii zostały wyłożone w Vedach i jakakolwiek niezgodność co do właściwego wypełniania zasad wedyjskich jest przyczyną bezbożności. W Bhagavatam jest powiedziane, że takie zasady są prawem ustanowionym przez Pana. Tylko Pan może być twórcą systemu religijnego. Przyjmuje się również, że Vedy zostały pierwotnie przekazane przez Samego Pana sercu Brahmy. Zatem zasady dharmy, czyli religii, są bezpośrednimi nakazami Najwyższej Osoby Boga (dharmam tu saksad bhagavat-pranitam). Zasady te są również w sposób oczywisty zalecane w całej Bhagavad-gicie. Całym celem Ved jest ustanowienie takich zasad – z nakazu Pana. Również pod koniec Gity Pan mówi wyraźnie, że najwyższą zasadą religii jest podporządkowanie się Jemu jedynie i nic ponad to. Zasady wedyjskie prowadzą do całkowitego oddania się Panu i kiedy tylko zasady te niszczone są przez demony – Pan pojawia się osobiście. Z Bhagavatam dowiadujemy się, że Pan Buddha jest inkarnacją Krsny, która pojawiła się w czasie, kiedy krzewił się materializm i materialiści używali autorytetu Ved jako pretekstu do swoich niecnych poczynań. Chociaż w Vedach istnieją pewne ścisłe prawa i nakazy do ofiar zwierzęcych mających służyć określonym celom, to ludzie o skłonnościach demonicznych urządzają takie ofiary bez odwoływania się do zasad wedyjskich. Pan Buddha pojawił się, aby położyć temu kres i ustanowić wedyjskie zasady łagodności. Każdy avatara, czyli inkarnacja Pana, ma pewną szczególną misję do spełnienia. Wszystkie te avatary zostały opisane w pismach objawionych. Nie należy zatem nikogo uważać za avatara, jeśli nie jest on uznany za takiego przez pisma święte. Nie jest to prawdą, że Pan pojawia się tylko na ziemi indyjskiej. Może On pojawić się wszędzie, gdzie tylko i kiedy tylko zapragnie. W każdej Swojej inkarnacji przekazuje tyle wiedzy o religii, ile są w stanie zrozumieć określeni ludzie, w ich określonych warunkach. Jednakże misja jest ta sama – doprowadzenie ludzi do świadomości Boga i nakłonienie ich do posłuszeństwa wobec zasad religijnych. Czasami przychodzi On osobiście, a czasami przysyła Swojego bona fide reprezentanta, w postaci Swego syna czy sługi. Czasami też przychodzi Sam, ale w jakiejś zamaskowanej postaci.

Wyższe zasady religijne przekazane w Bhagawadgicie

Zasady Bhagavad-gity zostały przekazane Arjunie, a tym samym i innym światłym osobom, jako że Arjuna był osobą światłą w porównaniu ze zwykłymi ludźmi w innych częściach świata. To, że dwa plus dwa równa się cztery, jest zasadą matematyczną prawdziwą zarówno w arytmetyce w klasie pierwszej, jak również w klasach wyższych. Jednak istnieje matematyka wyższa i niższa. Wszystkie inkarnacje Pana uczą tych samych zasad, ale w zależności od okoliczności, zasady zdają się być wyższymi albo niższymi. Wyższe zasady religii jak to zostanie później wytłumaczone – zaczynają się wraz z zaakceptowaniem czterech porządków życia duchowego i czterech porządków życia społecznego. Całym celem misji różnych inkarnacji jest wzbudzenie wszędzie świadomości Krsny. Świadomość taka jest przejawiona lub nieprzejawiona tylko w zależności od różnych warunków.

Pan opisał różne typy wiedzy i procesy religii – wiedzę o Najwyższym Brahmanie, wiedzę o Duszy Najwyższej, wiedzę o różnych porządkach i statusach życia społecznego, wiedzę o wyrzeczonym porządku życia, o braku przywiązania, kontroli zmysłów i umysłu, medytacji itd. Opisał na tak wiele różnych sposobów różne typy religii. Teraz, w zakończeniu Bhagavad-gity, Pan mówi, że Arjuna powinien porzucić wszystkie procesy, które zostały mu wcześniej wytłumaczone. Powinien jedynie podporządkować się Krsnie. To podporządkowanie się ocali go od wszelkich następstw grzechów, gdyż Pan osobiście obiecuje, że będzie go chronił.

W Ósmym Rozdziale zostało powiedziane, że wielbić Pana Krsnę może jedynie ten, kto uwolnił się od wszelkich następstw grzechów. Więc ktoś może myśleć, że dopóki nie uwolni się od skutków grzechów, to podporządkowanie będzie niemożliwe. Ale tutaj znajduje się odpowiedź na takie wątpliwości: nawet jeśli ktoś nie jest jeszcze wolny od wszelkich następstw grzechów, automatycznie zostanie z nich uwolniony jedynie przez proces podporządkowania się Śri Krsnie. Do uwolnienia się z następstw grzechów nie jest konieczny żaden uciążliwy wysiłek. Należy jedynie i bez wahania przyjąć Krsnę za najwyższego wybawcę wszystkich żywych istot i z wiarą i miłością podporządkować się Jemu.

Najwyższe zasady religijne

Zgodnie z procesem służby oddania, należy przyjąć jedynie takie zasady religijne, które ostatecznie prowadzą do służby oddania dla Pana. Można wykonywać jakiś określony rodzaj obowiązków zawodowych, odpowiednio do swojej pozycji w porządku społecznym, ale jeśli przez takie wypełnianie swoich obowiązków ktoś nie dochodzi do istoty świadomości Krsny, wtedy wszystkie jego czyny idą na marne. Należy unikać wszystkiego, co nie prowadzi do osiągnięcia doskonałego stanu świadomości Krsny. Należy być mocno przekonanym o tym, że w każdych okolicznościach Krsna będzie nas chronił od wszelkich trudności. Nie ma potrzeby martwić się o to, w jaki sposób utrzymać ciało i duszę razem. Krsna zadba o to. Należy zawsze czuć się bezradnym i uważać Krsnę za jedyną podstawę swojego postępu w życiu. Skoro tylko ktoś poważnie angażuje się w służbę dla Pana, w pełnej świadomości Krsny, od razu zostaje uwolniony od wszelkich zanieczyszczeń natury materialnej. Są różnego rodzaju procesy religijne i procesy oczyszczające, polegające na kultywowaniu wiedzy, medytacji w systemie yogi mistycznej itd. Ale ten, kto podporządkowuje się Krsnie – nie musi praktykować tak wielu metod. Samo podporządkowanie się Krsnie uwolni go od niepotrzebnej straty czasu. Dzięki temu podporządkowaniu może on zrobić natychmiastowy postęp i uwolnić się od następstw grzechów.

Wzniesienie się ponad wszelkie zasady religijne

Całą swoją uwagę należy skierować na piękną postać Krsny. Imię Jego jest Krsna, gdyż jest On wszechatrakcyjny. Szczęśliwy jest ten, kogo przyciąga piękna, wszechpotężna i wszechmocna postać Krsny. Są różnego typu transcendentaliści: niektórzy z nich przywiązani są do bezosobowego Brahmana, niektórzy przyciągani są przez postać Duszy Najwyższej itd. Ale kto przywiązany jest do osobowego aspektu Najwyższej Osoby Boga jako Samego Krsny, ten jest najdoskonalszym ze wszystkich transcendentalistów. Innymi słowy, służba oddania dla Krsny, w pełnej świadomości, jest najbardziej poufną częścią wiedzy – i to jest istotą całej Bhagavad-gity. Karma-yogini, filozofowie-empirycy, mistycy i bhaktowie (wielbiciele), wszyscy są transcendentalistami, ale ten, kto jest czystym wielbicielem, ten jest najlepszym ze wszystkich. Użyto tutaj znaczących słów, ma śucah, „Nie bój się, nie wahaj się, nie martw się”. Ktoś może zaniepokoić się, w jaki sposób będzie w stanie porzucić wszelkie religijne formy i po prostu podporządkować się Krsnie – ale taki niepokój jest zbyteczny.